گزیده ای از زیباترین اشعار فردوسی برای پروفایل

اشعار فردوسی
اشعار فردوسی

حکیم ابوالقاسم فردوسی شاعر پر آوازه ایران زمین است که نقش مهمی در زنده نگاه داشتن زبان و فرهنگ این مرز و بوم داشته و به نام حکیم سخن و حکیم طوس نیز به شهرت رسیده است.

مهم ترین اثر ماندگار فردوسی شاهنامه است که به عنوان نمادی از ادب پارسی شناخته و در آن از آداب و رسوم کهن ایرانی نام برده شده که بی شک نقش به سزایی در جلوگیری از کمرنگ شدن آن ها در  طول اعصار گذشته داشته است.

در ادامه گلچینی از مشهورترین اشعار فردوسی نامدار به صورت تک بیتی و دو بیتی آماده کرده ایم، با آپرنگ باشید.

…..***…..

بهترین اشعار فردوسی

چو ایران مباشد تن من مباد
بدین بوم و بر زنده یک تن مباد

اگر سر به سر تن به کشتن دهیم
ازآن به که کشور به دشمن دهیم

***

ستوده کسی کو میانه گزید
تن خویش را آفرین گسترید

شما را جهان‌ آفرین یار باد
همیشه سر بخت بیدار باد

***

به رنج اندر است ای خردمند گنج
نیابد کسی گنج نابرده رنج

***

آثار به جای مانده از فردوسی به دلیل مفاهیم خردمندانه و توجه خاص او به علم و ادب و هنر از آثار بسیاری از شعرای تاریخ متمایز شده است. او با گنجاندن عالی ترین صفات و خصوصیات انسانی در افسانه های خواندنی توانست تاثیر زیادی روی ارتقای فهم و درک و خرد مردم بگذارد.

اشعار فردوسی برای پروفایل

میاسای از آموختن یک زمان
ز دانش میفکن دل اندر گمان

***

نگه کن سرانجام خود را ببین
چو کاری بیابی ازین به گزین

به رنج اندر آری تنت را رواست
که خود رنج بردن به دانش سزاست

چو خواهی که یابی ز هر بد رها
سر اندر نیاری به دام بلا

نگه کن بدین گنبد تیزگرد
که درمان ازویست و زویست درد

***

به فردا ممان کار امروز را
بر تخت منشان بدآموز را

مجوی از دل عامیان راستی
که از جست‌ و جو آیدت کاستی

***

مکن بد که بینی به فرجام بد
ز بد گردد اندر جهان نام بد

نگر تا چه کاری، همان بدروی
سخن هرچه گویی همان بشنوی

***

از خانواده و اصل و نسب فردوسی بزرگ اطلاعات چندانی در دسترس نیست اما به نظر می رسد لقب فردوسی توسط سلطان محمود غزنوی به او اهدا شده است.

استوری اشعار فردوسی

بیاموز و بشنو ز هر دانشی
بیابی ز هر دانشی رامشی

ز خورد و ز بخشش میاسای هیچ
همه ی دانش و داد دادن بسیچ

***

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

ز دانش اولین به یزدان گرای
کجا هست و باشد همیشه به جای

***

شعر فردوسی درباره پیامبر

منم بندهٔ اهل بیت نبی
ستایندهٔ خاک و پای وصی

حکیم این جهان را چو دریا نهاد
برانگیخته موج ازو تندباد

***

این شاعر بزرگ در طول تاریخ با اقبال و تحسین اندیشمندان و بزرگان روبرو شده است و با وجود بی مهری هایی که گاها به او وارد آمده نامش همچنان در آسمان ادب ایران زمین درخشنده و فروزان باقی مانده است.

اشعار فردوسی درباره خدا

چنین است کردار گردان سپهر
گهی درد پیش آرَدَت ، گاه مهر

گهی بخت گردد چو اسپی شموس
به نُعم اندرون زُفتی آردت و بؤس

همچنین بخوانید : اشعار مولانا