یکی از موضوعات جالب نگارش پایه نهم موضوع انشای ایستادن در صف است که نوشتن درباره آن جذابیت های خودش را دارد و ما در ادامه دو انشای طنز و غیر طنز درباره آن آماده کرده ایم که امیدواریم الهام بخش شما عزیزان باشد، با آپرنگ باشید.
…..***…..
انشای طنز درباره ایستادن در صف
من از ایستادن در صف های طولانی اصلا خاطره خوشی ندارم زیرا با این که هیچ وقت حق کسی را ضایع نمی کنم اما همه به من طوری نگاه می کنند که حق شان را خورده ام و خلاصه سعی می کنند یک جوری از خجالتم در بیایند.
همه صف ها حال من را خراب می کنند اما به نظرم بدترین آن ها، ایستادن در صف نانوایی آن هم در فصل تابستان است که چه داخل نانوایی چه بیرون از آن بایستم از گرمای شدید هوا به حال نیم پخت در می آیم.
چون جثه خیلی بزرگی ندارم در صف نانوایی معمولا همه وانمود می کنند که من را ندیده اند که البته این هم خودش نعمتی است چون زمان هایی هم که به ندیدن وانمود نمی کنند با چشم غره های آتشین خود سعی می کنند من را به بیرون از صف شوت کنند.
در صف های دیگر هم وضع به همین منوال است. مثل در صف اتوبوس هر چقدر خودم را سرسخت نشان می دهم اما مدام سقلمه می خورم، حتی یک بار یک خانم میانسال من را نیشگون گرفت که چرا با این که می دانم از من بزرگ تر است جلوی راهش ایستاده ام و نمی گذارم جلوتر از من وارد اتوبوس شود!
در کل احساس می کنم روی پیشانی ام چیزی نوشته که فقط خودم قادر به خواندنش نیستم و به خصوص خانم های مسن اما خوش زبان آن را خوب می بینند که هر بار به بهانه ای سعی می کنند نوبتم را بگیرند.
من هر روز در صف های زیادی می ایستم، صف نانوایی، صف عابر بانک، صف اتوبوس، صف مدرسه و گاهی هم صف بانک که البته آخری به لطف فناوری های جدیدتر با شماره گیری است و من هر روز دعا می کنم کاش از این دستگاه ها برای صف اتوبوس و نانوایی هم می گذاشتند تا انقدر مورد لطف هم محلی ها و همسایگان و خانم های مسن قرار نگیرم!
انشای جالب درباره ایستادن در صف
ایستادن در صف از آن کارهایی است که معمولا همه ما از آن گریزان هستیم و سعی می کنیم تا جایی که ممکن است با ترفندهای مختلف مانع آن شویم زیرا این کار صبر زیادی می طلبد و به خصوص برای کسانی که عجله دارند می تواند طاقت فرسا باشد.
ما روزانه ممکن است در صف های مختلفی بایستیم، از صف نانوایی گرفته تا صف بانک، صف اتوبوس و مترو یا حتی ترافیک های سنگین که خود به نوعی صف به شمار می روند، آن هم از نوع فوق العاده حوصله سر برش!
ایستادن در صف برای بعضی آدم ها که حوصله زیادی ندارند یا حوصله شان سر می رود بسیار سخت است اما برای بعضی آدم ها چندان سخت به نظر نمی رسد.
مثلا بعضی خانم ها را دیده ام که در هر صفی که می ایستند با هم مشغول به صحبت شده و اصلا گذشت زمان را احساس نمی کنند یا برخی افراد نیز به محض ایستادن در صف گوشی موبایل خود را روشن کرده و خود را با آن مشغول می کنند. بعضی دیگر نیز از تماشای افراد اطراف خود و دقت در رفتار و ظاهرشان لذت می برند و البته این موضوع به روحیه و شخصیت هر فرد بستگی دارد.
ایستادن در صف آداب خاص خودش را دارد که به خصوص در دوران قدیم رعایت آن ها بسیار مهم بود. به عنوان مثال مهم ترین مسئله در صف، رعایت حق و حقوق دیگران است و این که سعی نکنیم نوبت دیگران را به طرق مختلف ضایع کنیم.
امروزه با وجود دستگاه های چاپ نوبت در بانک ها و بیمارستان ها، ایستادن در صف بسیار راحت تر از گذشته شده چون دیگر حداقل این نگرانی که ممکن است شخص دیگری نوبت ما را بگیرد وجود ندارد اما هنوز هم روزانه بسیاری از مردم بر سر نوبت در صف با هم جدل می کنند و حتی گاهی کارشان به برخورد فیزیکی می رسد.
به طور کلی اگر همه افراد به حق یکدیگر احترام می گذاشتند و سعی نمی کردند نوبت دیگران را بگیرند ایستادن در صف به یکی از دشوارترین کارهای دنیا تبدیل نمی شد و حتی شیرینی های خودش را داشت.
