انشا درباره باران برای پایه ششم و هفتم (احساسی و ادبی)

انشا ادبی درباره باران
انشا ادبی درباره باران

جالب است که حتی نوشتن درباره باران و حال و هوای یک روز بارانی بسیار لذت بخش است و حال آدم را جا می آورد … در ادامه دو انشای زیبا و ادبی درباره باران برای دانش آموزان کلاس ششم و هفتم آماده کرده ایم که امیدواریم الهام بخش شما عزیزان باشد، با آپرنگ همراه باشید.

…..***…..

انشای کوتاه درباره باران برای کلاس ششم

باران یکی از شگفت انگیزترین نعمت های الهی است که به زمین جانی تازه می بخشد و هوا را با عطر خوش خاک باران خورده پر می کند، آلودگی ها را از زمین و زمان می گیرد و به جایش پاکی را به هوا هدیه می دهد.

من عاشق تماشای برخورد قطرات باران به زمین هستم. عاشق این که در سکوت، پشت پنجره اتاقم بنشینم و نظاره گر قدرت جان بخشی باران باشم و ببینم که چگونه قطرات نامرئی با برخورد به پنجره پخش می شوند و صدای ریز و قشنگی را ایجاد می کنند.

پیاده روی در باران را هم که نگویم! حتما شما هم با من هم عقیده هستید که حس خیلی خوبی دارد در هوای بارانی که قطره های باران، نرم و آرام همه جا می نشینند بدون چتر و بی هوا به دل طبیعت برویم و قدم زنان ریه های خود را از این هوای بهشتی پر کنیم.

من باران را با تمام وجودم دوست دارم و تمام مدتی که باران می بارد در دلم خدا را شکر می گویم که ما را از چنین نعمت های شگفت انگیزی بهره مند ساخته است و احساسی به ما داده تا بتوانیم حس خوب قدم زدن زیر باران و خیس شدن پوست مان را تجربه کنیم.

برای من بهاری یا پاییزی بودن باران فرقی ندارد زیرا بارش باران چه در هوای گرم باشد یا سرد، در هر حالت و شرایطی زیبا است و باید خالق آن را با تمام وجود شاکر بود.

انشای ادبی درباره باران برای کلاس هفتم

دیشب باران می بارید و من تمام شب را با صدای برخورد قطره های باران به پنجره اتاقم که مثل صدای لالایی مادرم قشنگ است خوابیدم در حالی که آرامش همه وجودم را گرفته بود و حس ناب گرمای پتو در حالی که می دانی بیرون سرد و بارانی است را تجربه کردم.

کمتر کسی است که باران را دوست نداشته باشد یا دلش نخواهد در هوای ابری و بارانی با خیالی آسوده و بدون دغدغه از منزل خارج شده و با قدم های آهسته مسیری طولانی را طی کند. من که چنین پیاده روی را بسیار دوست دارم به خصوص اگر در نم نم باران بدون چتر باشم یا در رگبارهای شدید چتری نیز بالای سرم داشته باشم.

باران نعمتی است که به زمین انرژی دوباره می بخشد و باعث می شود محصولات کشاورزی آب کافی خود را دریافت کنند. نعمتی است که هوای آلوده را که این روزها همه ما را به مرز خفگی رسانده پاکیزه کرده و ریه های ما را با حس زندگی پر می کند.

باران های بهاری این خصوصیت را دارند که به جوانه ها قدرت روییدن دهند و به گیاهان انرژی رشد بیشتر و بیشتر تزریق کنند و باران های پاییزی یک جور سرمای لذت بخش و نه شدید در دل خود دارند، گرد و غبار را از بین برده و به گیاهان کمک می کنند تا برای سرمای زمستان آماده باشند.

با وجود همه زیبایی باران اما این موضوع را نباید فراموش کنیم که در فصل پاییز هوا سردتر است و حیوانات کوچک و پرندگان به خصوص در هوای بارانی کمتر غذا پیدا می کنند. بنابراین باید هوای آن ها را داشته باشم و همیشه برای پرنده ها و گربه ها غذا بگذاریم.

همچنین به خاطر داشته باشیم که باران شاید برای ما که رختخواب و لباس های گرم داریم بسیار لذت بخش باشد اما برای بی پناهان و افراد فقیر و بی خانمان اغلب این گونه نیست و مشکلاتی به بار می آورد. در این شرایط آن ها را دریابیم و از حال آن ها غافل نمانیم.