انشای احساسی درباره صدای لالایی مادر برای پایه هشتم و نهم (ادبی و زیبا)

انشای زیبا درباره صدای لالایی مادر
انشای زیبا درباره صدای لالایی مادر

یکی از جذابیت های نگارش، نوشتن از قشنگ ترین چیزهای زندگی است، قشنگی هایی همچون موسیقی دلنشین لالایی مادر که روح را نوازش می کند و کودک را به خوابی شیرین فرو می برد.

در ادامه دو انشای زیبا و ادبی درباره صدای لالایی مادر برای دانش آموزان پایه هشتم و نهم آماده کرده ایم که امیدواریم الهام بخش شما عزیزان در نگارش انشاهای زیباتر باشد، با آپرنگ باشید.

…..***…..

انشای ادبی درباره صدای لالایی مادر برای کلاس هشتم

هنوز هم گاهی نرمش و آرامش نهفته در آن موسیقی آسمانی را احساس می کنم. در آن لحظه هایی که حس اضطراب و نگرانی در دلم موج می زند، در آن اوقاتی که ترس سعی دارد ریشه امیدم را بخشکاند، در آن زمان ها که سایه تردیدها همه چیز را تاریک تر کرده، خودم را به همان آوایی می سپرم که در کودکی هایم من را به سرزمین رویاها می برد.

آوای لالایی مادر، همان موسیقی آرام بخشی است که در گوش کودک نواخته می شود و طوفان ترس و تنهایی و نگرانی را به دریایی از آرامش و سکوت و زیبایی تبدیل می کند. گویی از بهشت می آید که چنین حس نابی را به کودک منتقل می کند.

آری این آوا برای کودک که به تازگی دنیای فرشته ها را ترک کرده و شاید گریه هایش نیز از سر دلتنگی است بسیار آشنا است و مادر همان فرشته زمینی است که قرار است جای تمام آن فرشته های آسمانی را برای کودک پر کند، صدای این فرشته شفا بخش باید هم چنین اثری داشته باشد.

اثری جاودانی که کودک تا سال های سال، حتی بعد از آسمانی شدن مادرش نیز آن را به یاد خواهد آورد و ناخودآگاه در دلتنگی ها، غم ها، خستگی ها و نا امیدی ها مایه آرامش جان و روحش خواهد شد.

صدای لالایی مادر از جنس نور است، از جنس هوای بهشتی، از جنس احساس خوب، از جنس آوای فرشته ها. مادر با دستانش گونه کودک و با لالایی هایش روح کودک را نوازش می کند و او را در دنیایی از زیبایی و عشق و لذت غرق می سازد.

انشای کوتاه درباره صدای لالایی مادر برای کلاس نهم

در این شب های طولانی و در دل تاریکی و سکوت و شاید ترس هایی که نمی دانی از کجا نشات می گیرند، این صدای لالایی مادر است که در خانه می پیچد، آوایی لطیف و مهربان که گویی عشق و آرامش و خواب را یک جا به جان کودکش تزریق می کند.

صدای لالایی مادر همچون آهنگی آرامش بخش است که هر نت آن، شیرینی حضور و مهربانی های مادر را در دل خودش جای داده است و هر آوایی که در این لالایی خواندن از دهان مادر خارج می شود همچون آب چشمه ای جادویی، گل عشق را در قلب کودک آبیاری می کند.

صدای لالایی های مادر من برایم هرگز تکراری نخواهند شد و هنوز هم هر شب با مرور آن موسیقی زیبا به خواب می روم، گویی جاده ای سرسبز به سوی دنیای خیالی و رویایی شیرین برایم باز می شود و هر بار من را به دنیایی از رنگ ها و خواب های قشنگ می برد.

لالایی مادر بی شک رگه هایی از تلاش های بی منت او برای شاد و آرام کردن کودکش را در خود دارد که با طنین انداز شدن در گوش کودک، قصه شبی آرام و خوابی شیرین را برایش می خواند.

کاش می شد به دنیای کودکی هایم بازگردم و دوباره و دوباره از چشمه آوای دلنشین لالایی های مادرم سیراب شوم. حیف که کودکی هایم زود گذشت.