انشاهای جدید و جالب درباره فیل و فنجان برای نگارش پایه نهم

انشای خواندنی درباره فیل و فنجان
انشای خواندنی درباره فیل و فنجان

فیل و فنجان از آن اصطلاحات بسیار رایج در فرهنگ های مختلف از جمله فرهنگ ما ایرانی ها است که بیان کننده تضاد و تقابل میان دو چیز می باشد.

در نگارش پایه نهم از دانش آموزان خواسته شده درباره این عبارت جالب انشا بنویسند و ما به این بهانه در ادامه دو انشای جالب درباره فیل و فنجان برای پایه نهم آماده کرده ایم که امیدواریم الهام بخش شما عزیزان باشد، با آپرنگ باشید.

…..***…..

انشای کوتاه درباره فیل و فنجان برای نگارش نهم

فیل و فنجان … این دو کلمه در کنار هم ترکیب و تضاد جالب فوق العاده ای می سازند که استفاده از آن در زبان فارسی بسیار رایج می باشد و به عنوان ضرب المثل از گذشته های دور تا امروز کاربرد داشته است.

یکی از کاربردهای عبارت فیل و فنجان برای بیان اختلاف در حجم، ابعاد و احتمالا وزن و همه معیارهایی است که به بزرگی و کوچکی دو جسم یا آدم اشاره دارد. این اصطلاح در واقع یک عبارت توصیفی است که از یک سو بزرگی بیش از اندازه و از سوی دیگر کوچکی بیش از حد چیز دیگری را که شاید به تنهایی چندان جلب توجه نکنند اما در کنار هم، این تضاد خیلی به چشم آید بیان می کند.

جالب است که این اصطلاح تنها گوشه ای از جادوی ادبیات کنایه ای و توصیفی ما ایرانی ها است و اگر کمی وقت بگذاریم و لیست تمام اصطلاحات رایج در زبان فارسی را مرور کنیم بی شک سرمان سوت خواهد کشید!

جالب تر این که تمام اصطلاحات مشابه فیل و فنجان، همگی از تضادهایی که در طبیعت و اطراف ما وجود دارد نشات گرفته اند. تضادهایی که شاید در نگاه اول، عجیب و حتی غیر قابل قبول به نظر برسند اما در حقیقت تمام زیبایی دنیای ما از آن ها گرفته شده و به همه چیز معنا بخشیده اند.

از عبارات ضرب المثل مانند راه و چاه، کارد و پنیر گرفته تا عباراتی همچون شمال و جنوب، خواب و بیدار یا عبارات درونی تر همچون خیر و شر، خوبی و بدی یا خوشبختی و بدبختی همگی از نمونه های این تضادها هستند که به زندگی و دنیای ما مفهوم و زیبایی بخشیده اند.

چقدر خوب است که کمی در زبان مادری خود عمیق تر شویم و سعی کنیم درباره ریشه این عبارات رایج و کاربردهای آن ها بیشتر فکر کنیم. فراموش نکنیم در ظاهر ماندن کار آدم های سطحی نگر است و به بطن رفتن هنر انسان های ژرف نگر.

انشای جالب درباره فیل و فنجان برای پایه نهم

وقتی به اصطلاح فیل و فنجون فکر می کنم در لحظه اول یک آدم خیلی خیلی چاق و یک آدم استخوانی و لاغر در ذهنم تصویر می شود که در کنار هم ایستاده اند، یکی از شدت فربه بودن در حال ترکیدن است و دیگری از شدت لاغری در حال شکستن!

البته که این اصطلاح تصاویر دیگری هم در صفحه تخیلات من خلق می کند، فقط کافیست بال تخیلم را باز کنم و بگذارم به هر جا که می خواهد پرواز کند.

به نظرم خیلی جالب است که دو واژه ساده و پر کاربرد که با حرف “ف” شروع می شوند و معنای شان به تنهایی هیچ ارتباطی با هم ندارد، زمانی که کنار هم قرار می گیرند تا این حد واضح بیان کننده اختلاف و تضاد دو چیز می شوند.

واقعیت این است که گذشتگان ما واقعا انسان های نکته بین و ژرف نگری بوده اند که منظور یا حتی نیش و کنایه خود را این چنین با بازی کلمات بیان می کرده اند!

شاید گذشتگان ما نیز از تخیلی فوق العاده قوی برخوردار بوده اند، شاید حس شوخ طبعی، آن ها را وادار به ترکیب کلمات متضاد در کنار هم کرده است یا شاید فیل و فنجان داستان افسانه ای فیلی باشد که در دل جنگل و به صورت کاملا اتفاقی فنجانی جادویی پیدا کرده و جرعه ای از آب آن نوشیده و …

اگر به تخیلاتم اجازه پرواز دهم داستان سرایی های خود را آغاز کرده و من و شما را به دل افسانه ها و عجایب می برد اما سر شما را درد نمی آورم، بال های تخیلاتم را می چینم تا هوس پرواز به سرش نزند و انشایم را با همین کلماتی که تا این جا از ذهنم تراوش کرده اند خاتمه می دهم!