نگارش درباره ضرب المثل های فارسی یکی از بهترین روش های آشنایی نوجوانان با این ضرب المثل ها و فکر کردن درباره مفهوم و معنای برجسته آن ها می باشد.
به همین بهانه در ادامه دو انشای جالب درباره ضرب المثل درخت هر چه بارش بیشتر سرش فروتر است برای دانش آموزان پایه های مختلف آماده کرده ایم که امیدواریم الهام بخش شما عزیزان باشد، با آپرنگ باشید.
…..***…..
انشای کوتاه درباره درخت هر چه بارش بیشتر، سرش فروتر
مقدمه: ضرب المثلی است که می گوید درخت هر چه بارش بیشتر سرش فروتر است. این ضرب المثل با استفاده از یک حقیقت در دنیای درختان توانسته به یک نکته مهم اخلاقی یعنی تواضع در افراد دانا اشاره کند.
بدنه: همه ما با آدم های دانا که دانش و تجربه زیادی در زندگی کسب کرده و برای خودشان ریش سفیدی شده اند برخورد کرده ایم و می دانیم که این افراد معمولا مغرور نیستند و از تواضع خاصی برخوردار می باشند. برعکس آن ها کسانی هستند که از دانش بسیار کمی برخوردار می باشند و در عوض غرورشان سر به آسمان می ساید و هیچ فروتنی ندارند.
ضرب المثل درخت هر چه بارش بیشتر سرش فروتر است انسان ها را به درخت تشبیه کرده است. همان طور که می دانید درختان با توجه به نوع و میزان رسیدگی به آن ها ممکن است ثمره و میوه کمتر یا بیشتری بدهند. درختان پربارتر به دلیل سنگینی شاخه های خود حالت افتاده تری به خود می گیرند در حالی که درختان کم بار و بی بار راست قامت تر هستند.
انسان ها نیز همین طور هستند. آدم ها هر چقدر اطلاعات و دانش خود را افزایش دهند، داناتر باشند و از نظر اخلاقی رشد بیشتری کرده باشند کمتر دچار غرور می شوند و معمولا با فروتنی با دیگران رفتار می کنند اما آگاهی و دانایی کمتر باعث می شود انسان مغرورتر و کمتر متواضع باشد.
نتیجه: آدم ها شبیه درخت هستند و از روی میزان افتادگی و تواضع آن ها می توان به سطح و بار دانش و علم و دانایی آن ها پی برد. غرور و افتخار بیش از حد به خود می تواند نتایج بسیار بدی داشته باشد و انسان را در میان مردم رسوا کند.
انشای جالب درباره درخت هر چه بارش بیشتر سرش فروتر
تابستان سال گذشته به همراه خانواده ام به باغ پدربزرگم در روستا رفته بودیم. در این باغ درختان میوه زیادی وجود دارد که برخی از آن ها جوان تر و برخی دیگر سال های زیادی از عمرشان می گذرد.
پدربزرگم بعد از صرف ناهار در گوشه ای از باغ مشغول رسیدگی به درختانش شد و من که به کار باغبانی علاقه زیادی دارم به سمتش رفته و به او در کار باغبانی کمک کردم.
در همین حین به پدربزرگم گفتم:”آقا جان! امسال بسیاری از درختان باغ خدا را شکر به قدری میوه داده اند که شاخه های آن ها خم شده و به زمین رسیده است. اما چرا بعضی از آن ها این گونه نیستند و کم بار شده اند؟”
پدربزرگم در پاسخ گفت:”بعضی از درختان باغ هنوز سن کمی دارند و امسال اولین یا دومین سالی است که میوه داده اند و زمان می برد تا به پرباری درختان قدیمی تر برسند.”
من گفتم:”درختانی که میوه شان زیاد است شبیه آدم های مسن به نظر می رسند و خم شده اند اما آن هایی که بار کمی دارند چقدر برافراشته اند، انگار همه چیز برعکس شده و این درختان که بار کمی دارند به بار کم خود افتخار می کنند.”
پدربزرگ خنده ای کرد و گفت:”مگر نشنیده ای می گویند درخت هر چه پربارتر، سرش فروتر است؟”
با تعجب گفتم:”نه! من تا به حال این ضرب المثل را نشنیده ام. مفهوم آن چیست؟”
پدربزرگم در پاسخ گفت:”نوه عزیزم! یک باغبان خوب می داند درختی که بار و میوه بیشتری دارد هرگز دچار غرور نمی شود و سرش را با تواضع پایین می اندازد و اهل پز دادن نیست اما درختی که میوه کم دارد به همان میوه اندکش می نازد و دچار غرور می شود.
تواضع یکی از صفت های آدم های دانا و همه چیزدان نیز می باشد. آن ها افتاده تر از دیگران به نظر می رسند و در حرف های آن ها اثری از غرور نمی بینی اما آدم های جاهل معمولا اسیر غرور و فخرفروشی می شوند و به راحتی می توان با این خصوصیت آن ها را در میان دیگران شناخت.”
آن روز درس بزرگی از پدربزرگ و درختانش گرفتم که تا پایان عمر فراموش نخواهم کرد.
